Ontkrachten van de Mythen rond Psychedelica

Door de geschiedenis van de mensheid heen zijn psychedelica onderworpen aan allerlei verschillende labels, oordelen en stigma’s.

Gedurende het grootste deel van de menselijke geschiedenis zijn psychedelica vereerd als heilig. Psychedelische plantengeneeskunde maakt al duizenden jaren deel uit van religieuze en spirituele rituelen voor veel verschillende culturen.

Toen psychedelica de westerse cultuur binnendrongen, grotendeels als gevolg van de ontwikkeling van LSD door Albert Hoffman in 1938 en de daaropvolgende toename van populariteit, kregen ze een heel andere reputatie. Nadat ze de hippiebeweging van de jaren zestig hadden aangewakkerd, werden psychedelica snel bestempeld als probleemstoffen en illegaal gemaakt.

Desalniettemin was er voldoende wetenschappelijk onderzoek gedaan naar psychedelica voordat ze illegaal werden gemaakt om te bewijzen dat ze een therapeutisch en medicinaal voordeel hadden. Helaas hebben hun twijfelachtige juridische status, evenals het grote aantal mythen en roddelverhalen over psychedelische gevaren, ertoe geleid dat deze stoffen taboe werden.

Tegenwoordig worden psychedelica in veel landen gedecriminaliseerd en gelegaliseerd. Wetenschappelijk onderzoek ontdekt steeds meer voordelen van deze stoffen, en het is belangrijk dat we alle mythes over psychedelisch gebruik wegnemen.

Alledaagse Psychedelische Mythen Ontkracht

Hier zijn een paar van de meest voorkomende psychedelische mythen en de waarheid die er daadwerkelijk achter ligt.

Mythe #1: Psychedelica Zijn Verslavend

Psychedelica worden in het algemeen vaak op één hoop gegooid met drugs, en aangezien veel drugs verslavend zijn, worden psychedelica vaak ook als verslavend beschouwd. De realiteit is dat maar heel weinig psychedelische drugs verslavend of verslavensgevoelig zijn.

Professor David Nutt, hoogleraar neuropsychofarmacologie aan het Imperial College London, spreekt zich uit tegen de Verenigde Naties, de FDA en de Misuse of Drugs Act, die allemaal suggereren dat psychedelica verslavend zijn.

Hij, en vele andere onderzoekers, medische professionals en verslavingswerkers, zijn het erover eens dat psychedelica – als het al iets is – anti-verslavend zijn. Het is bekend dat ze positieve inzichten produceren die mensen kunnen helpen om verslavingen te overwinnen en om de onderliggende emotionele of traumatische uitdagingen te overwinnen die in de eerste plaats tot verslaving hebben geleid.

Mythe #2: Psychedelica maken je gek

Er is een sterk verband in de publieke opinie tussen psychedelica en schizofrenie, hoewel dit gewoon één van de vele slecht geïnformeerde psychedelische metaforen is die er zijn. Vanwege de hallucinogene aard van psychedelica, waren veel mensen er snel bij om de mogelijkheid te overwegen dat psychedelica een toestand veroorzaakten die vergelijkbaar was met die van de hallucinogene stoornis: schizofrenie.

Hoewel psychedelica psychotisch gedrag kunnen versterken bij mensen die al vatbaar zijn voor psychose, produceren ze deze effecten niet alleen. De veranderingen die psychedelica in de menselijke geest veroorzaken, zijn voor het grootste deel positief.

Mythe #3: Psychedelica Zijn Gevaarlijk

Er zijn verschillende manieren waarop je het woord gevaarlijk kunt gebruiken. Iets lichamelijk gevaarlijks brengt jou in gevaar voor lichamelijk letsel of letsel. Iets emotioneel of mentaal gevaarlijks brengt jouw cognitieve of emotionele gezondheid in gevaar.

Over het algemeen zijn psychedelica in geen van beide opzichten gevaarlijk. Ze veroorzaken geen overdosering, zelfs niet bij extreem hoge doses, en ze leiden niet tot lichamelijke gezondheidsproblemen – zelfs niet bij chronisch misbruik.

Een gebrek aan goede voorbereiding en onwetendheid kunnen leiden tot gevaarlijke situaties met psychedelica. Als iemand bijvoorbeeld voor het eerst LSD op een berg laat vallen zonder communicatieapparatuur, kan hij zichzelf in gevaar brengen. Maar dat is niet de schuld van de psychedelica, het is eerder de schuld van de nalatigheid van de gebruiker.

Wanneer psychedelica veilig in een gecontroleerde omgeving worden toegediend, is het uiterst onwaarschijnlijk dat ze lichamelijk of geestelijk schade toebrengen aan iemand. Zelfs als ze met de nodige voorzichtigheid recreatief worden gebruikt, zullen ze waarschijnlijk geen gevaar opleveren.

Mythe #4: Psychedelica Zijn Puur Natuur

Dit was jarenlang waar. Gedurende het grootste deel van de menselijke geschiedenis kwamen psychedelica neer op brouwsels van plantmedicijnen die werden gebruikt in rituelen en ceremonies om mensen met hun goden te verbinden of om bepaalde bewustzijnstoestanden op te roepen.

Tegenwoordig zijn er echter veel synthetische psychedelica. LSD is de meest populaire synthetische psychedelische drug, en het is grotendeels de drug die het meest verantwoordelijk is voor het leiden van de psychedelische beweging van de jaren 60.

Ondanks dat LSD synthetisch is, heeft het een vergelijkbaar veiligheidsprofiel als de meeste andere natuurlijke psychedelica. Met andere woorden, het zal jou geen fysieke of mentale schade toebrengen, zelfs niet als het in grote doses wordt ingenomen.

Dat gezegd hebbende, zijn er sinds de uitvinding van LSD een aantal psychedelica ontwikkeld die inderdaad behoorlijk gevaarlijk zijn. Het is belangrijk om je onderzoek te doen voordat je gaat experimenteren met minder bekende psychedelica. Conventionele psychedelica zoals LSD en psilocybine zijn redelijk veilig, maar nieuwere medicijnen zoals Bromo-Dragonfly en andere soortgelijke onderzoekchemicaliën zijn relatief ongetest en van sommige is bewezen dat ze giftig zijn.

Mythe #5: Als Je Eenmaal LSD Hebt Genomen Zal het Nooit Jouw Lichaam Verlaten

Er zijn verschillende variaties op deze mythe.

Een mythe zegt dat LSD permanent wordt opgeslagen in het ruggenmergvocht van het menselijk lichaam, waar het achterblijft en de rest van het leven van een individu kan worden opgespoord. De mythe suggereert verder dat deze LSD willekeurig kan worden vrijgegeven, op elk moment in iemands leven, waardoor ze in een extreme of onvoorspelbare trip terechtkomen.

Het is mogelijk dat sommige mensen LSD-flashbacks ervaren, maar dit is niet omdat het medicijn in de hersenen wordt afgegeven vanuit een lang opgeslagen ruimte in het lichaam. LSD wordt eigenlijk vrij snel afgebroken en gemetaboliseerd door het menselijk lichaam. Onderzoekers zijn nog steeds onzeker over de oorzaak van flashbacks.

Het andere aspect van deze mythe is de suggestie dat niemand een erkende piloot kan worden nadat ze LSD hebben gedaan. Deze mythe suggereert dat mensen op LSD kunnen worden getest voordat ze hun vliegbrevet ontvangen. Omdat het in het lichaam blijft opgeslagen, zal hun test het detecteren en kunnen ze niet vliegen.

Hoewel het mogelijk is om in de toekomst flashbacks te ervaren, die het vliegen zouden kunnen verstoren, is het voorkomen van flashbacks vrij laag.

Conclusie

Met de toenemende populariteit van psychedelica is het belangrijk dat we leren feiten van fictie te scheiden. Er zijn veel mythes rond het gebruik van psychedelica. Door de waarheid achter deze mythen te leren, kunnen we nauwkeurig verder gaan met psychedelisch onderzoek.